Φρόντισε την ψυχή σου με στωικότητα – Αντώνης Κερασνούδης

Μία κοπέλα αντιμετωπίζει με απόγνωση την ανίατη ασθένεια της μητέρας της, ένας μεσήλικας άντρας, ευρισκόμενος ξαφνικά αντιμέτωπος με την ανεργία, αγωνιά για το μέλλον του. Μία πλούσια ιατρός, σύζυγος και μητέρα, έχει τα πάντα, όμορφο σπίτι, δόξα, καριέρα, αλλά παλεύει με την έλλειψη νοήματος της ζωής…
Τί κοινό έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Μήπως θυμίζουν εμάς, μέσα στις διάφορες φάσεις της ζωής μας; Η απάντηση είναι ένα ηχηρό ναι, έχουν όμως και ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό. Ήδη
αναζήτησαν ή πρόκειται σύντομα να αναζητήσουν επαγγελματική βοήθεια (ιατρική, ψυχολογική, συμβουλευτική) με στόχο να βρουν διέξοδο στη νοητική τους ασθένεια.
Η στωϊκή φιλοσοφία έρχεται να ενδοσκοπήσει, να καθαρίσει
τον οργανισμό από το περιττό, το τοξικό, το ανούσιο και να οπλίσει τον άνθρωπο με ηθική, λογική και νόημα ζωής. Μέσα σε ένα περιβάλλον που ολοένα γίνεται και πιο περίπλοκο, οι ψυχές αναζητούν εκείνον τον ιστό αυτογνωσίας και γνώσης του περιβάλλοντος κόσμου, επάνω στον οποίο θα οικοδομήσουν το δικό τους πλαίσιο χειρισμού, των προσωπικών τους διλημμάτων.

To “aude sapere” αποτελεί ένα συναρπαστικό ταξίδι στο λεπτό σημείο συνάντησης της φιλοσοφίας με την ιατρική.

Αντώνης Κερασνούδης
Ο Αντώνης Κερασνούδης δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα. Παραμένει ωστόσο πρόθυμος να συνεχίσει να αναζητεί κάθε πιθανό σημείο τομής, μεταξύ της φιλοσοφίας και της ιατρικής. Αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφία ως έναν ζώντα οργανισμό, ο οποίος πρωτογεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα, ωρίμασε στη Ρώμη και μετουσιώθηκε στην Ευρώπη του Διαφωτισμού. Ξεκίνησε το ταξίδι αναζήτησης από τις Σέρρες, όπου έλαβε τον ίδιο βασικό τύπο, ίσως ελάχιστα χρήσιμης, εγκυκλοπαιδικής γνώσης με εσένα, που κρατάς αυτό το βιβλίο στα χέρια σου. Προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Ruhr, του Bochum της Γερμανίας. Συνεχίζει να ζει στις Σέρρες, όπου ιχνηλατεί τη φιλοσοφία, όχι στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αλλά μέσα από την ιατρική παρατήρηση των ανθρωπίνων ψυχών. Διδάσκεται καθημερινά από τις ιστορίες ζωής, αλλά και από τη γλώσσα των σωμάτων που νοσούν.