Ο άντρας που περπατούσε ανάποδα – Πάβελ Κόχουτ

Η Λευκή Βίβλος για την υπόθεση του Άνταμ Γιουράτσεκ

Τι συμβαίνει όταν ο Άνταμ Γιουράτσεκ, καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Καλλιτεχνικών στο Λύκειο της πόλης Κ., γίνεται αίφνης ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που καταργεί τον νευτώνειο νόμο της βαρύτητας και αρχίζει να περπατά στο ταβάνι; Πώς πρέπει να αντιδράσει ο διευθυντής του σχολείου ο οποίος έχει και την ευθύνη της σωστής διδασκαλίας; Πώς πρέπει να τον αντιμετωπίσουν οι πολιτικοί της περιοχής από τη στιγμή που η σκανδαλώδης αυτή πράξη φτάνει στη δημόσια σφαίρα, κλονίζει την κοινωνική ευταξία και επιφέρει τον διχασμό; Πώς πρέπει, εντέλει, να απαντήσει το κράτος που υποτίθεται ότι εγγυάται τα πάντα αλλά συγχρόνως διαβλέπει τη δομική αμφισβήτηση της εξουσίας του; Όταν ο Άνταμ Γιουράτσεκ αποφασίζει να διαδώσει την ανατρεπτική του μέθοδο στον λαό, η κατάσταση θα φτάσει στα άκρα. Το δεύτερο μυθιστόρημα του Πάβελ Κόχουτ κυκλοφόρησε το 1970, την περίοδο κατά την οποία είχε ενταθεί η δίωξή του από το κομμουνιστικό καθεστώς στην Τσεχοσλοβακία. Είναι ένα απολαυστικό βιβλίο που ωριμάζει θαυμαστά στον χρόνο και παραμένει επίκαιρο. Μια ανελέητη σάτιρα, μια σοβαρότατη σπουδή πάνω στο παράλογο, γραμμένη από έναν καταξιωμένο συγγραφέα της Κεντρικής Ευρώπης.

“Δεν έχει σημασία αν ο Πάβελ Κόχουτ θέλησε σκόπιμα να αναπλάσει με τρόπο αλληγορικό το 1968, την Άνοιξη της Πράγας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το εντυπωσιακό κολάζ για τη συνθήκη του παραλόγου αξίζει αμέτρητους αναγνώστες, όχι μόνο για το ευρύ φάσμα των σατιρικών του φωνών αλλά και για τα κρίσιμα, διαχρονικά ζητήματα που θίγει, την καταστολή της αλήθειας και την εκμηδένιση του ατόμου». Kirkus Reviews

Πάβελ ΚόχουτΟ Πάβελ Κόχουτ γεννήθηκε στην Πράγα το 1928. Σπούδασε αισθητική και θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου. Δραματουργός, μυθιστοριογράφος και ποιητής, θεωρείται πια μια κορυφαία μορφή των τσεχικών γραμμάτων. Το 1946 εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Τσεχοσλοβακίας και το 1969 διεγράφη ως «αντεπαναστάτης». Το 1979, λόγω της ενεργούς συμμετοχής του στο κίνημα «Χάρτα 77» για τα ανθρώπινα δικαιώματα, απελάθηκε στην Αυστρία και του αφαιρέθηκε η τσεχική υπηκοότητα, την οποία και ανέκτησε το 1990, μετά την αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος στην πατρίδα του, έχοντας εξασφαλίσει εν τω μεταξύ και την αυστριακή. Παντρεύτηκε τρεις φορές και έκανε τρία παιδιά. Σήμερα ζει, εργάζεται και ψηφίζει τόσο στη Βιέννη όσο και στη γενέτειρά του. Ο ίδιος λατρεύει τα σκυλιά, ιδίως εκείνα της ράτσας Ντάτσχουντ που τον συντροφεύουν σε όλη του τη ζωή. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη έχουν κυκλοφορήσει ορισμένα από τα πιο σημαντικά του έργα: Ο άνθρωπος που δολοφονούσε χήρες (2000), Χιονίζω (2005) και Η δήμιος (2008).

​